Dungeon Siege is een computerspel uit het genre role playing game. Het werd geproduceerd door Gas Powered Games, in 1998 opgericht door spelontwerper Chris Taylor. Microsoft Game Studio’s bracht de Windows versie in 2002 uit en MacSoft een klein jaar later de (PowerPC, niet Intel) Mac versie. In Dungeon Siege speelt de speler de rol van een boer in een bosrijk landschap op het continent Aranna. Zijn beste vriend komt kruipend naar zijn landgoed en sterft daar. Om te achterhalen wat er gebeurd is, ga je als speler op pad door het hele koninkrijk Ehb, waardoor je uiteindelijk bij het kasteel uitkomt waar de koning gezeteld is. De koning is gevangen en het kasteel is overgenomen door een duivels volk genaamd de Sekh. Het doel van de speler is om de Sekh en hun leider Gom te verslaan en zo weer vrede te brengen in het koninkrijk.
Dungeon Siege is een fantastisch avontuur door een uitgebreid scala aan realistische landschappen, gebouwen en grotten. Je komt veel monsters en andere wezens tegen die gaanderweg sterker worden, maar dat word jij ook. Je kunt je specialiseren in handwapens, magie of beide en hebt alle mogelijkheden om die vaardigheden in de praktijk te brengen. De hele queeste door het spel, met alle wandelingen en gevechten, neemt ongeveer 20 tot 30 uur in beslag.
In de afgelopen jaren zijn er enkele opvolgers uitgebracht maar omdat de Mac versie sinds de overgang op Intel CPU’s niet meer werkt heb ik daar een tijdje geen aandacht aan besteed. Vorige maand kwam ik in het kader van retromaand 2015 een versie uit 2006 voor de Playstation Portable tegen, getiteld Dungeon Siege: Throne of Agony.
In Dungeon Siege: Throne of Agony worden mensen en elven aangevallen door monsters, aangespoord door een slechterik genaamd de Black Druid. De speler moet aan vele verschrikkingen het hoofd bieden voordat de strijd kan worden aangegaan met de Black Druid zelf. Het blijkt dan dat de werkelijke vijand de Vagar zijn, een ras van wrede wezens waar de Black Druid lid van was. De gevallen koningin van dit ras is Malith, die zetelt op een troon met verschrikkelijke krachten, de Throne of Agony. De speler moet uiteindelijk Malith verslaan en de toekomst van de Throne of Agony bepalen.
Titel | Jaar | Platform | Producent |
---|---|---|---|
Dungeon Siege | 2002 | Windows; Mac | Microsoft Game Studios; MacSoft |
Dungeon Siege: Legends of Aranna | 2003 | Windows | Microsoft Game Studios |
Dungeon Siege II | 2005 | Windows | Microsoft Game Studios |
Dungeon Siege II: Broken World | 2006 | Windows | 2K Games, Inc. |
Dungeon Siege: Throne of Agony | 2006 | Playstation Portable | 2K Games, Inc. |
Dungeon Siege III | 2011 | Playstation 3; Xbox 360; Windows | Square Enix, Inc. |
Dungeon Siege III: Treasures of the Sun | 2011 | Playstation 3; Xbox 360; Windows | Square Enix, Inc. |
Dungeon Siege: Throne of Agony is speciaal voor de PSP geschreven. Het scherm van een PSP is flink kleiner dan dat van een PC en de bediening, door het ontbreken van muis en toetsenbord, noodzakelijkerwijs een stuk eenvoudiger. De PSP-versie van het spel is daarom versimpeld, maar ademt nog steeds de oorspronkelijke Dungeon Siege-sfeer uit. De begeleidende muziek en geluidseffecten helpen daarbij.
Dungeon Siege: Throne of Agony is, in tegenstelling tot de Windows varianten, geen lineair spel. In plaats van het volgen van één lang pad (met soms wat zoekwerk door een kasteel of grottenstelsel) gaat de speler in Dungeon Siege: Throne of Agony vanuit een wereld-weergave naar verschillende locaties, die onderling zijn verbonden met portalen. Iedere locatie kent meerdere opdrachten en na het vervullen van een opdracht komen er nieuwe locaties en personages beschikbaar. Het is even wennen. Kon je met het lineaire spel nog een keer een opdracht overslaan, nu moet je een opdracht op een locatie helemaal afmaken, anders kom je niet ver. Heeft voordelen, maar ook nadelen. De locaties zelf zijn vaak ook niet helemaal lineair (grote bossen met meerdere looproutes) en er is, anders dan het ontbreken van reeds verslagen monsters, geen visuele indicatie van de paden die je al hebt gelopen. Hierdoor dwaal je nogal eens rond. Bij het bewaren van het spel worden wel al je voorwerpen en ervaringen bewaard, maar bij het laden word je aan het begin van de locatie neergezet en alle verslagen monsters kun je dan weer opnieuw te lijf.
Ik moest ook wennen aan de gefixeerde camerapositie (in de oorspronkelijke Dungeon Siege kon je fijn in- en uitzoomen en rondkijken), die na een uurtje spelen toch wel prima blijkt te werken. Na dat uurtje beginnen ook de locaties en het spelmechaniek bekend te worden en word je als speler ‘in het spel gezogen’.
Er zitten enkele fouten in het spel. Zo bleef het hoofdfiguur in één van de beginlocaties vastzitten tussen een boom en een muur en ik kon hem met geen mogelijkheid meer loskrijgen. Ook hing het spel een keer in een gevecht. De oorspronkelijke Dungeon Siege had dit ook: daar herstartte Windows soms op een onverwacht moment. Verder is het laden van UMD (want de PDP heeft een miniatuur DVD-spelertje ingebouwd) soms echt even wachten, hoewel dit veelal op logische momenten gebeurt. Al met al ben ik echter heel content met Dungeon Siege: Throne of Agony. En de pas-ontdekte PSP, die met hele verzamelingen spellen in grote mate op Marktplaats en eBay wordt gedumpt. Let erop dat je een 3004 koopt, bij voorkeur bewaard in een hardcase.
Meer informatie: